W wyniku pierwszego rozbioru w 1772 roku Kęty weszły w skład Monarchii Austriackiej. Życie ludności niewielkiego miasteczka, liczącego wówczas około 2 tysiące mieszkańców uległo zasadniczym zmianom. Od tej pory w miejskim ratuszu zaczęli zasiadać austriaccy burmistrzowie. Językiem obowiązującym w urzędach i szkołach stał się niemiecki. Kęty zostały włączone do nowej prowincji cesarskiej, noszącej nazwę Królestwo Galicji i Lodomerii, z Księstwami Oświęcimskim i Zatorskim. Muzeum w Kętach dysponuje kilkoma cennymi pamiątkami związanymi z okresem zaborów. Na uwagę zasługuje zwłaszcza dokument wydany w 1793 r. przez kancelarię cesarza Austrii Franciszka II. Sporządzony w języku niemieckim akt, podpisany osobiście przez monarchę, dawał mieszczanom prawo do organizowania czterech jarmarków w ciągu roku. Na mocy cesarskiego dokumentu nadano miastu istniejący do dziś herb. Kęty otrzymywały również status miasta municypialnego, czyli posiadającego własny samorząd. W zbiorach muzeum znajduje się także dwujęzyczny uniwersał cesarzowej Marii Teresy wydany we Lwowie w 1778 roku, porządkujący zbiór regulacji cechowych z terenu całej Galicji. Na ekspozycji dotyczącej działalności społecznej i politycznej kęczan majestatycznie prezentują się armatki miejskie – tzw. „wiwatówki”. Odlane zostały w początkowym okresie zaborów w 1777 r. Używano ich głównie do strzelania na wiwat w czasie świąt, lub ważnych dla miasta uroczystości.